طرحی نو دراندازیم

تهیه مسکن در بین قشر متوسط به پایین که حدود 60 درصد جامعه را تشکیل می‌دهند، با مشکلاتی در حوزه خرید و اجاره همراه است به طوری که تقریبا حدود 50 درصد از درآمد این قشر صرف پرداخت اجاره‌بهای ماهانه می‌شود. هرچند به رغم اعلام دولت تورم تک رقمی است ولی در بعضی اقلام مثل اجاره مسکن اینگونه نیست و بعضا تا 20 درصد افزایش پیدا کرده و فشار عمده روی طبقات متوسط وارد می‌شود. به نظر می‌رسد چنانچه بعضی از هزینه‌های گروه متوسط را کاهش دهیم، قدرت خریدشان بالا می‌رود. هزینه‌های عمومی مثل اجاره مسکن، خوراک، آموزش، بهداشت و پوشاک که حدود 70 درصد هزینه‌های اقشار متوسط به پایین است که مسکن عمده آن را تشکیل می‌دهد. اگر دولت می‌خواهد به اهداف خود در حمایت از صنایع داخلی هم برسد، باید از این هزینه‌ها بکاهد. اما آیا راهکاری برای کاستن از هزینه اجاره مسکن وجود دارد؟ درحال حاضر حدود یک میلیون واحد مسکن مهر داریم که حدود 40 درصد ساخته شده ولی ناتمام مانده و هزینه گزافی به درستی یا نادرستی در این مسیر صرف شده است و کسانی که قرار است در این خانه‌ها سکونت کنند، اجاره‌نشین هستند. اگر دولت یک میلیون مسکن نیمه تمام را در اولویت قرار دهد که سامان‌دهی کند، مشکل مسکن در حد یک میلیون خانواده حل می‌شود. یا سازمان‌های عمومی، دولتی، نهادها و شرکت‌ها تشویق شوند تا خانه‌های سازمانی برای همکاران خود اجاره کرده یا بسازند و یا واحدهای نیمه‌تمام را نهایی کرده و به عنوان خانه‌های سازمانی به متقاضیان اجاره دهند. به هر صورت این معضل اگر حل نشود، در حوزه‌های دیگر تاثیر زیادی خواهد گذاشت. خرید مسکن هم به دلیل مسائل ارزی 30 درصد گران شده است. اخیرا رئیس اتحادیه املاک به متقاضیان خرید واحدهای مسکونی اعلام کرده که به خاطر شرایط ملتهب دست نگه دارند. اما حقیقت این است که الان نقدینگی جامعه بالغ بر یکهزار و 500 هزار میلیارد تومان است که این میزان نسبت به 5 سال قبل سه برابر شده است. سوال این است که این پول کجا می‌چرخد؟ یا باید در مسکن بچرخد یا در خرید و فروش ارز و سکه و یا باید از کشور خارج شود. حالا که جلوی ارز گرفته شده، سکه هم که جواب نداد و امکان خروج از کشور هم که وجود ندارد، بنابراین بالاجبار وارد حوزه مسکن شده است که نهایتا قیمت مسکن را حدود 30 تا 40 درصد بالا برده است.
ادامه صفحه 16